Jestem mile zaskoczona, że tacy ludzie, jak Pan mogą przelać w nas- jeszcze uczącą się młodzież tyle ludzkich, a zarazem ważnych dla nas słów.
Spotkanie było magicznie piękne, począwszy od wspólnego czytania Pana poezji, po nasze nurtujące pytania i zaskakujące odpowiedzi na nie, zdjęcia, autografy i niezjedzone ciasto z pośpiechu. Wszystkich nas zaskoczył Pana początek z poezją, z pewnością nie jeden wie, że w każdej chwili
może zacząć pisać, nawet gdyby miała to być 2 wersowa rymowanka o ufo.
Zapamiętamy ten szczery uśmiech i oczy pełne dobroci, w których każdego dnia rodzi się z pewnością jedna myśl więcej... jedna myśl do napisania czegoś nowego.
Spodziewaliśmy się jakiegoś pana w garniturze, w długaśną brodą do torsu,       w okularach, dość masywnej postury.
Ku naszemu zaskoczeniu ujrzeliśmy zwykłego człowieka, w adidasach, koszulce polo. Zupełnie, jak my. I poznaliśmy największego gadułę. I romantyka,           a przecież oni w dzisiejszych czasach powinni umrzeć- jednakże Pan daje nam tyle pretekstów byśmy z determinacją wierzyli, że takie "wyjątkowości"           w świecie mogą pięknie żyć, choć nie ominie ich zło, smutek, nostalgia, ból gdyż to jest wpisane w nasz byt.
Mamy ogromną nadzieję, że spotkamy się jesienią na wieczorku poetyckim, jednakże teraz my zaprezentujemy Pana twórczość a Pan będzie widzem.
Dziękujemy za ten wielki promyk nadziei.